یادداشت‌های یک آدم
۱۳۹۲ خرداد ۱۹, یکشنبه
گاهی آدم 313
گاهی آدم از دستش که کاری برنمی‌آید، می‌رود آنقدر راه می‌رود تا پدر پایش دربیاید. یعنی راستش، باید برود. باید برود آنقدر راه برود تا پدر پایش دربیاید. چون از دستش کاری برنمی‌آید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر