یادداشتهای یک آدم
۱۳۹۲ اسفند ۲۲, پنجشنبه
گاهی آدم 331
گاهی آدم گام اوّلش را آنقدر محکم برمیدارد که از همان زیر پایش زمین تَرَک میخورد و فروریزنده پیش میرود و راه از بیخ تا انتها نیست و نابود میشود. گاهی هم آنقدر بلند، که هیچوقت پایش به زمین نمیرسد تا گام دوم را بردارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر