گاهی آدم 321

گاهی آدم آرزو می‌کند کاش لااقل خیالش به اندازه‌ای که بشود تویش خوابید راحت باشد.

گاهی آدم 320

گاهی آدم می‌ترسد این به موقع زندگی نکردنش، مانع از به موقع مردنش بشود. و این ترس، خب به جا ست.

گاهی آدم 319

گاهی آدم درد دلش صرفاً ناشی از خامی طمعش است.

گاهی آدم 318

گاهی آدم به خودش می‌گوید: «اینکه تنها دشمن من تویی، خوبیش اینه که هرکدوم ببریم، همزمان هم برنده‌ایم، هم بازنده.»

گاهی آدم 317

گاهی آدم بد که دور می‌خورد، چاره‌ای ندارد جز اینکه برای پاره‌ای تعمیرات تا اطلاع ثانوی مسدود بشود.

گاهی آدم 316

گاهی آدم پیش خودش فکر می‌کند  فرض کنیم که چیزی که من را نکشد، قوی‌ترم می‌کند. سؤال این است که خب این قدرت به چه دردی می‌خورد؟ بر فرض که هیچ چیزی من را نکشد و من هی قوی‌تر بشوم. آخرش چی؟ بالأخره که یک روزی باید بمیرم. ها؟ نه والّا. بمیریم برویم پی زندگی‌مان بهتر نیست؟

گاهی آدم 315

گاهی آدم واقعاً هیچی نمی‌فهمد، که خب هیچی نمی‌فهمد. ولی امان از آن وقتی که می‌فهمد هیچی نمی‌فهمد و می‌خواهد بفهمد و نمی‌تواند.