گاهی آدم برای خودش تله میگذارد، بعد خودش می‌افتد توی تله‌ی خودش، بعد که می‌فهمد افتاده توی تله‌ی خودش، از خودش تقاضای کمک می‌کند، ولی خودش بیرون تله ایستاده و دارد به آدم می‌خندد.
سلام. بنده ضمن قدردانی از عبور دشوار شما و سایر عزیزان از سد موانع ریز و درشت موجود و حضور امیدبخشتان، باید بگویم که نه می‌توانم و نه می‌خواهم جای دیگری بنویسم؛ خانه‌ام اینجاست، لانه‌ام اینجاست، کجا بروم؟ اصلاً سنگر من است، خالی‌اش کنم؟
سلام / شما که داری می نویسی اقلا تو یه سایتی بنویس که فیلتر نشده باشه /هیلی دردسر داره اومدن تا اینجا اونم با راه پر از فیلتر :d
پاسخحذفسلام. بنده ضمن قدردانی از عبور دشوار شما و سایر عزیزان از سد موانع ریز و درشت موجود و حضور امیدبخشتان، باید بگویم که نه می‌توانم و نه می‌خواهم جای دیگری بنویسم؛ خانه‌ام اینجاست، لانه‌ام اینجاست، کجا بروم؟ اصلاً سنگر من است، خالی‌اش کنم؟
پاسخحذفوبلاگ هم از همان تله ها ست که آدم میگذارد و خودش در تلهء خودش می افتد. آنوقت می شود خانه ات. شده است خانه هایمان. ما در تله های خودمان افتاده ایم.
پاسخحذف