گاهی آدم فیلم که می بیند، یا کتاب که می خواند، یا اصلا در زندگی خودش که ریز می شود، می فهمد عمیق ترین خنده هایش آنهایی نیستند که با کمدی یا طنز یا جوک خلق شده اند، آنهایی اند که با دلخوشی قهرمان فیلم یا کتاب، یا احساس رضایت از خودش (به هر دلیلی) خلق شده اند، هرچند دلخوشی اندک بوده باشد و هرچند خنده کوچک.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر