یادداشت‌های یک آدم
۱۳۸۹ آبان ۱۶, یکشنبه
گاهی آدم 129
گاهی آدم نمی‌داند با چه زبانی از خودش دلجویی کند؛ به خاطر مسائلی که رخ دادن یا رخ ندادن‌شان [هرچند غیر مستقیم] تقصیر خودش بوده. باز بیشتر به خاطر آن رخ نداده‌ها.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر